Filosofietje 

Home


Man, vrouw en basisbehoeften in een relatie

Onlangs was ik met een vriendin uit eten in een Vietnamees restaurant. Dit bleek een prima omgeving voor een goed gesprek. En inderdaad, we hadden leuke gesprekken tijdens het eten, zowel persoonlijk als meer algemeen filosofisch. Tegen het einde, onder het snoepen van een slagroomdessert met ijs, toen we het over - zeg maar even - de behoeften in de avond van ons leven hadden, noemde zij spontaan: "Ik zou nog wel graag weer een relatie hebben." Zij heeft haar vorige meer dan lat-relatie ruim drie jaar geleden verloren. Mijn reactie zonder erover na te denken: "Ik moet er niet aan denken." Eénmaal thuis voelde ik de behoefte om hier toch eens wat langer over na te denken.

Op internet kwam ik tegen dat de 49-jarige Zuid-Afrikaanse actrice Charlize Theron absoluut geen vaste relatie wil, met name geniet zij van de vrijheid op het gebied van seks. Op internet kwam ik vooral ook veel vaagtaal tegen van de geboren psychologen, drs-en en levenscoaches, vaak van de Gen-X club, ook wel de verloren generatie genoemd. Deze mensen hanteren vaak vage theoriën met zes of zeven basisbehoeften voor een goede relatie. Ook draaien zij de zaak om en bekijken de kwaliteit van een goede relatie vanuit een bestaande relatie. Dit is toch niet helemaal wat ik als antwoord zie, op de gedachte van: "Ik zou nog wel graag weer een relatie hebben."

Vanuit mijzelf ging ik op zoek naar de eventuele behoeften in een relatie die ik (nog) zou kunnen of willen hebben. Heb ik die? Ja en nee, waarbij nee overheerst in een geschatte verhouding twintig / tachtig of misschien wel tien / negentig. In ten minste tachtig tot negentig procent van mijn gedachten over de behoefte aan een relatie, heb ik die behoefte niet. Heel af en toe herken of erken ik die behoefte wel. Dat zijn meestal erg korte momenten op een dag waarop ik iemand mis om even iets leuks, iets opvallends of iets vervelends mee zou willen delen. Het zoeken naar verbinding, noemen de specialisten in vaagtaal dat.

De meestgenoemde vijf, zes of zeven basisbehoeften in een relatie zijn vaak: zekerheid, uitdaging, waardering, verbondenheid, zelfexpressie, persoonlijke groei en zingeving. Persoonlijk hanteer ik liever een meer pragmatische tabel van de dagelijkse, helpende hand: hulp bij technische zaken, hulp bij het spelen van een ontspannen spelletje, functioneren als klankbord en het delen van (meestal) kleine belevenissen. Het hangt daarbij in een grote mate af van het zelf (technisch) kunnen, en de creatieve en/of diepgaande inbreng die de eventuele partner kan bieden. Genegenheid voor elkaar voelen of zelfs liefde en seksualiteit zijn in eerste instantie spontane vanzelfsprekendheden te noemen maar kunnen, naar mijn bescheiden mening, ook gaandeweg in overleg aan- of afgeleerd worden.

Voorlopige conclusie: ik gun haar graag nog een hele fijne relatie, lat, meer dan lat of een vaste relatie, maar ik houd het nog even bij 'nee'. Voor mij wegen de paar voordelen niet op tegen de hoeveelheid aan nadelen van het voortdurend moeten overleggen en altijd maar rekening met elkaar moeten houden. In veel gevallen worden dan al mijn huidige (top)belevenissen gedegradeerd tot compromissen van de middenmoot, ben ik bang. Misschien heb ik bij een volgend door mij aangeboden etentje bij de Vietnamees nog wel wat persoonlijke tips om haar af te laten zien van haar behoefte om weer een relatie te willen aangaan.
Andere vraag: ze zal mij toch niet afgetast hebben, met haar opmerking? Dan is mijn antwoord nu wel duidelijk, als zij dit leest. En eh, nee, een keffertje hoef ik ook niet...

© Piet/er Bult, juni 2025