Notar(h)iaten
Home
Notar(h)iaten
Hier wordt nog aan gewerkt ...
In deze gevalsstudie staat de vraag centraal: Wanneer
zou een notaris medisch advies moeten inwinnen, vanwege
- mogelijke - wils(on)bekwaamheid, ofwel handelings(on)bekwaamheid van
zijn cliënt?
De huidige regel zegt (vrij vertaald): Als de notaris twijfelt zou hij
medisch advies moeten - kunnen - inwinnen en zo nodig niet meewerken aan het tot
stand komen van een testament. Ja, ja, dat zou de noteris eigenlijk moeten doen.
In de praktijk zal de notaris gewoonlijk, vanwege zijn eigen schoorsteen die ook moet roken, niet twijfelen en een
testament gewoon laten passeren (want hem is - uiteraard - niets
opgevallen om te twijfelen).
Het TV-programma 'De Monitor' heeft evenwel twee voorbeelden laten zien
waar ouderen met geestelijke vermogens van een plm. 3-jarig kind toch
een testament konden laten maken. Zie De Monitor op Uitzending gemist van 10 april 2018 op NPO2.
Inderdaad is het voor de betrokken notaris vrij eenvoudig te stellen
dat hem niets van wils(on)bekwaamheid is opgevallen en dan mogen de
nabestaanden het tegenovergestelde bewijzen. Voor die nabestaanden in
de praktijk een schier onmogelijke opgave, zo blijkt.
Indien een cliënt van de notaris een testament wil - laten - opstellen maar de cliënt is:
- onder bewind gesteld, of
- een hoge leeftijd heeft, of
- in een zorginstelling verblijft, of
- geen eigen administratie voert, of
- een medische indicatie m.b.t. geestelijke gesteldheid heeft,
dan
zou een notaris eigenlijk verplicht een medisch onderzoek moeten
-laten- instellen naar de geestelijke vermogens van zijn cliënt. Maar
dat is momenteel (april 2018) niet verplicht en gebeurt dus zelden (of
nooit).
Dit zou mijn/onze 85-jarige zus G. ook kunnen overkomen of is haar reeds overkomen.
Op 14 maart 2018 kreeg ik via broer A. een mailtje van een 'derde'
(geen familie). Sommige van mijn twee broers en - een andere - zus hadden
zijn naam wel eens gehoord maar niemand kent meneer G. echt. Het
contact met mijn/onze zus schijnt ooit via hun kerk te zijn ontstaan.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Het mailtje van die 'derde', meneer G. (geen familie) aan broer A. over zus G.:
Hallo A.,
Er heeft zich de laatste 14 dagen veel ten goede afgespeeld op de <straatnaam waar zus woont>.
<G.> heeft mij gevraagd
om mijn bezoeken op te voeren naar eens per week. Ik ben hier op
ingegaan tegen een kleine vergoeding om de vervoerskosten te dekken.
Doel van deze bezoeken is om alles betreffende G. op orde te krijgen. Hierbij krijg ik ondersteuning van K.
Tevens is het de bedoeling om,
zoals G. het verwoord, leuke dingen te doen. Zo zijn we als eerste naar
haar geboorte plaats D. geweest. Het was een bijzondere dag. Er staat
wat dat betreft al heel wat op haar 'Bucketlist'.
We zijn ook begonnen om haar toekomst tijdens leven en na haar overlijden zeker te stellen.
Daarvoor heeft zij een nieuw testament op laten stellen en dat is ondertekend bij een notaris.
Het is natuurlijk duidelijk dat hier mee haar voorgaande wilsbeschikking herroepen is.
Zij heeft mij gevraagd om executeur betreffende haar nalatenschap te zijn. Ik heb daarmee in toegestemd.
Hier is een uitzondering op. K. is gevraagd om begrafenis executeur te zijn. Ook zij heeft toegestemd.
Om problemen te ondervangen
tijdens haar leven heeft ze gevraagd of K. haar, als gevolmachtigde,
wil vertegenwoordigen. Ook daar heeft K. in toegestemd.
Hiervoor is een Algemene Volmacht, op naam van K., bij een notaris ondertekend. Deze volmacht gaat onmiddellijk in.
A., ik hoop dat hiermee de rust in de familie wat terug keert.
Dit is absoluut geen discussie stuk dus ook niet bespreekbaar voor aanpassingen en het "hoe en waarom".
Ik heb het voortouw genomen op uitdrukkelijk verzoek van G.
Voor mij zit er veel werk in maar ik doe dit uit betrokkenheid bij G. met liefde.
Ik ga er vanuit dat jij deze mail doorstuurt naar familieleden die hier bij betrokken zijn.
Voor eventuele vragen kan men bij mij terecht.
Ik verwacht van alle
betrokkenen dat ze, nog G., nog K. op dit onderwerp aanspreken. Ook
voor hen is het afgerond en dat geeft voor zowel G. als K. rust.
Het zal alleen maar onrust en verwarring scheppen als ze hierop aangesproken worden en daar zit niemand op te wachten toch?
Ik ben dus wat dit onderwerp betreft uitdrukkelijk de contact persoon.
Voor de zekerheid hier mijn contact gegevens:
G. H.
Sn.wg 30
??31 xx A.
Tel.: ???????964
E-mail: G?????H??????@hotmail.com
***
Tring, tring...
Tja, bij mij gingen allerlei alarmbellen rinkelen in ht rithme van 'Is
dit wel zuivere koffie?' en stuurde omgaande het volgende mailtje:
Bonjour à tous,
Met een temperatuur van tegen
de twintig graden was ik hier de laatste dagen leuk bezig met een
nieuwe lente, nieuwe vrienden, nieuwe lammetjes in de wei, nieuwe
bloesem aan bomen en aan struiken.
Dat heerlijke lentegevoel werd
vanmorgen abrupt verstoord door een mail van <broer> A., met een
- doorgestuurd - dieptriest bericht van éne meneer G.H., over 'Toekomst
van <zus> G...'
Misschien wel het meest
trieste vind ik de opmerking van G.H.: "Dit is absoluut geen discussie
stuk dus ook niet bespreekbaar..."
In mijn jeugd in Donkerbroek noemden ze zoiets vaak: "Griffemeerde streken..."
's Zondags vooraan in de kerk maar doordeweeks achter je rug om...
Na de kwestie van 'ome B.' en
'haar vriend G.', is het <splijtzwam> K. blijkbaar weer gelukt
om, met het oog op iemands levenseinde, opnieuw een verscheurde familie
achter te laten.
Uit de opmerking van
<broer> A.: "Ja, ook naar de J.'s en ook zij zijn tevreden." maak
ik op dat <broer> A. de gedane zaken goedkeurt en ik mag dan
aannemen dat al in een eerder stadium met <broer> A. overleg is
gepleegd, zoals dat o.a. mij is onthouden.
Dat <zus> G. in haar huidige levensfase met alle winden meewaait, was mij als geen ander bekend.
Praktisch het hele vorig jaar
was ik zeer nauw betrokken bij het welzijn van <zus> G. en heb
daar altijd open over gecommuniceerd.
Als ik de mailtjes van
vanmorgen goed heb begrepen dan wens ik na nu geen enkel contact meer
<zus> G. en <broer> A. Zij hoeven zich dan van hun doen en
laten (of laatste ademtocht), mij niet meer op de hoogte te stellen.
Dat het zelfde geldt voor <splijtzwam> K.S. en <derde> G.H., hoeft verder geen betoog, lijkt mij.
Bijna vijf jaar geleden ben ik
door <mijn ex> M beroofd van een aanzienlijke hoeveelheid 'slijk
der aarde' maar die paar ton valt in het niet bij deze 'beroving' van
familieleden.
Amen. Het zij zo.
Piet/er
***
Wort vervolgd...