Rondje Pau

Rondje Pau, NW-Spanje en Portugal

Home

Rondje Pau, NW-Spanje en Portugal 2025

Klik op de foto voor een vergroting

Vertrek van huis        : 12-09-2025 (12H00)
Aankomst thuis    : 24-09-2025 (12H00)
Aantal nachten          : 12 nachten
Aantal kilometers     : 2.630 km     (220 km / dag)
Eigen gewicht van     : 83,4 kg    (12-09-2025)
Eigen gewicht naar    : 80,3 kg      (24-09-2025)
Afname gewicht        :    3,1 kg        (250 gr / dag)

De aanleiding voor dit rondje kwam jaren geleden toen ik van een leuke vriendin een schilderijtje kreeg: 'Spring in Lisse' (zie hieronder).
Dat schilderijtje zou ik al heel vaak bij haar komen ophalen maar telkens kwam er iets tussen waardoor het even niet ging.
De éne keer hing het op een tentoonstelling en de andere keer dat ik langs wilde komen was de artieste niet thuis.
Vervolgens is zij verhuisd en begon het allemaal weer opnieuw.
Uiteindelijk is het deze keer wel gelukt...

Op 12-09-2025 om 12h00 ben ik vertrokken van La Trimouille, bij een km-stand van 275355 en een eigen gewicht van 83,4 kg.
Na de eerste nacht geslapen te hebben in Barcelonne-du-Gers heb ik de volgende dag (13/9) zelfs een tweetal schilderijen (verrassing!) meegekregen van de vriendin in Pau.
Eén ervan 'Spring in Lisse' heeft ze mij al op 19-03-2017 gegeven, resp. toegezegd.
De tweede 'Autumn in Lisse' kreeg ik er nu als een erg fraaie verrassing bij.
Ik ben sociaal wel eens wat onhandig in mijn 'dankjewel-zeggen', ook nu, maar laat het duidelijk zijn dat ik die lieve LD niet genoeg kan bedanken.
En ik bewonder haar werk en vooral ook haar creativiteit op meerdere gebieden.
Zie hier het beloofde schilderij...

Spring (Lente) in Lisse © LD17
Klik op de foto voor een vergroting

Tijdens mijn rondje NL in augustus j.l. waren een stel vrienden uit Rockanje even niet thuis.
Tijdens het plannen van mijn reis naar Pau (F) kreeg ik de boodschap dat deze Rockajanen in Baskenland (E) zouden zijn.
Het leek mij dus een prima idee om van mijn bezoek aan Pau een combinatie te mken met een bezoek aan Baskenland (E/F).
Het strand bij Bayonne (F) en de 'Golf van Biskaje' (E) zijn meestal wel de moeite waard om even letterlijk bij stil te blijven staan kijken.
Helaas bleken mijn vrienden daar niet meer te zijn maar waren ze Noordwest-Spanje reeds ingetrokken.

Even na mijn vertrek uit Pau, de volgende morgen om plm. 11h, heb ik een paar uur later voor de tweede keer van deze reis diesel getankt.
Om al te veel risico en stress te vermijden tank ik meestal rond de tijd dat de meter op het dashboard nog een halfvolle tank aangeeft.
De nacht van 13 op 14-09-2025 heb ik geslapen op een vrije camperplaats in Zestoa (E).

Na een fraaie rit, vaak over zandpaadjes stijf langs de kust, met veel tussenstops kwam ik rond 18h00 aan op mijn volgende slaapplaats op een vrije camperplaats in Potes (E), alwaar we de volgende dag de eerste ontmoeting hadden afgesproken.
Dat werd op 15/9 - uiteraard- een zeer genoeglijk samenzijn van enkele dagen, met ook weer eens een stevige valpartij van mij met een paar zeer gevoelige ribben en een gekneusde handy-telefoon als gevolg.

Op 17/9 ben ik uit Potes (E) vertrokken en naar Riaño gegaan.
Deze keuze hadden we gezamenlijk gemaakt omdat we daar een paar leuke plaatjes van hadden gezien op internet.
Riaño aan een groot berg-stuw-meer.
Helaas stond het water erg laag en in het dorp bruiste het in het éne winkelstraatje nou ook niet bepaald van het leven.
Na een paar hoofdstukken in het boek 'De partner' van John Grisham te hebben gelezen ben ik doorgereden naar Gradefes (E).
Daar heb ik 's nachts ter plaatse besloten om een oude bekende plaats 'Bragança' in Portugal even aan te doen.

Na een derde tankbeurt in Pumarejo (E) op 19/9, kwam ik rond 15h00 aan in Bragança (P).
Een leuke camperplek die ik nog ken van een paar leuke herinneringen aan o.a. een stel dat al zeven jaren op een boot op zee had gewoond en nu alweer bijna zeven jaar in hun camper woonden.
Zij kwispelden meestal tussen Portugal en Griekenland.
Zo rustig en stilletjes als het toen in oktober 2016 was, zo druk en vol was het er nu.
Blijkbaar zijn er meer mensen die, net als ik, dit een fijne plek vinden om een paar dagen door te brengen.
Helaas, in de buitensporige hitte van ruim 30 gr.C. was er ook even geen greintje schaduw te bekennen zodat ik mij genoodzaakt voelde om helaas, helaas, gauw weer te vertrekken.

Ik ging in oostelijke richting en kwam uiteindelijk na een paar uurtjes rijden, nog de zelfde dag terecht in Zamora (E).
Ook hier vond ik weer een prima gratis slaapplek voor (tijdelijke) camperbewoners.
Na mijn vertrek, de volgende dag op 21/9 wilde ik voor de volgende (vierde) tankbeurt even van de snelweg af en mij begeven in Vitoria-Gasteiz (E).
Hier stond een groot parkeerterrein voor zowel campers als gewone auto's, waarbij campers deels achter een slagboom afgeschermd konden parkeren, te mijner beschikking.
Door nog dagelijks contact bleken mijn Rockanjaanse vrienden, via een veel kortere weg, ook in de buurt te zijn zodat we opnieuw afspraken.
's Avonds hebben we gezamenlijk onze buikjes heerlijk strakrond gegeten in een cafetaria-achtige bistro.
Na de koffie, de volgende morgen op 22/9, hebben we opnieuw (in tranen) afscheid van elkaar genomen en ben ik rond een uur of elf verder in noordelijke richting vertrokken.

Onderweg naar de Franse grens werd ik zomaar plotselingklaps in een file op de snelweg staande gehouden door de Guardia Civil en werd er door zo'n agent door het open raampje even gevoeld of mijn veiligheidsgordel wel volgens de regeltjes zat vastgegespt en met een scheef oog zag hij dat ik mijn telefoon niet in mijn hand had maar dat die officieel dienst deed als routeplanner tegen de voorruit.
Binnen twee tellen mocht ik met een goedkeurende blik doorrijden.

In Bayonne (F) heb ik even aan het strand staan kijken hoe windsurfers in een straffe wind heerlijk op de golven tekeer gingen.
Iets later vond ik in Tartas (F) een prima vrije camperplaats, waar ik in een internationaal gezelschap van een stuk of zes verschillende kenteken-nationaliteiten, de nacht van 22/9 op 23/9 heb doorgebracht.

Ik had de laatste 400 km naar huis natuurlijk in éénkeer kunnen gaan maar ik vond het leuk om in Marsas, zo'n vijftig kilometer boven Bordeaux een paar uurtjes in het zonnetje te gaan zitten lezen, voor de voorlopig laatste keer te tanken en daarna door te rijden naar een slaapplaats voor de laatste nacht van deze reis. Dat werd Roullet-Saint-Estèphe.

De volgende dag (24/9) was het nog slechts 150 km naar Montmorillon waar ik de Porta Potti en het grijswater afval heb geleegd en bij de Lidl boodschappen heb gehaald omdat ik al mijn etenswaren bij vertrek, uit huis had meegenomen.
Zoals gepland is het voor mijn huisdeur tussen twaalf en twee (siësta) altijd heerlijk rustig om voor de laatste keer dit jaar op mijn gemak de spullen uit mijn auto te halen en hem/haar te bedanken voor mijn Rondje Pau, Noordwest-Spanje en een klein tippie Portugal...

En zie hier de toegift...