Vergeetachtigheid
Home
Hier
wordt nog aan gewerkt ...
Vergeetachtigheid
Eigenlijk had het
hier 'Dementie' of 'Alzheimer' of 'Wilsonbekwaam' of Handelingsbekwaam'
moeten heten. Maar ach, al deze woorden hebben vooral te maken met
vergeetachtigheid van de persoon. In deze gevalsstudie staat de vraag
centraal: Wanneer
zou een notaris medisch advies moeten inwinnen, vanwege
-mogelijke- wils(on)bekwaamheid, ofwel handelings(on)bekwaamheid van
zijn cliënt?
De huidige gewoonteregel zegt (vrij vertaald): Als de notaris twijfelt
zou hij
medisch advies moeten -kunnen- inwinnen en zo nodig niet meewerken aan
het tot
stand komen van een akte.
Het TV-programma 'De Monitor' heeft evenwel twee voorbeelden laten zien
waar ouderen met geestelijke vermogens van een plm. 3-jarig kind toch
een testament konden laten maken. Zie De
Monitor op Uitzending gemist van 10 april 2018 op NPO2.
In de praktijk
zal de notaris dan ook niet gauw twijfelen en een
koopakte of een testament gewoon passeren (want het is zijn boterham en
hem is -uiteraard- op dat moment niets
opgevallen om te twijfelen). Het voor de betrokken notaris ook vrij
eenvoudig te stellen
dat hem niets van wils(on)bekwaamheid is opgevallen want dan mogen de
nabestaanden het tegenovergestelde bewijzen. Voor die nabestaanden in
de praktijk een schier onmogelijke opgave, zo blijkt.
Indien een cliënt van de notaris een testament wil -laten-
opstellen maar de cliënt is:
- Onder bewind gesteld, of
- Een hoge leeftijd heeft, of
- In een zorginstelling verblijft, of
- Geen eigen administratie voert, of
- Een medische indicatie m.b.t. geestelijke gesteldheid heeft,
dan zou een notaris eigenlijk verplicht een medisch onderzoek moeten
-laten- instellen naar de geestelijke vermogens van zijn
cliënt.
Dat zou ik graag bepleiten maar dat is momenteel (april 2018) niet
verplicht en gebeurt dus zelden (of nooit).
Dit is mijn/onze 85-jarige zus G. in Leeuwarden ook overkomen. We
waren al zo'n halfjaar bezig met het nadenken over te treffen
voorzieningen voor zus. plotseling op 14 maart 2018 kreeg ik via broer
A. een mailtje van een 'derde'
(geen familie). Sommige van mijn twee broers en -een andere- zus hadden
zijn naam wel eens gehoord maar niemand van ons kent meneer G. echt.
Het
contact met mijn/onze zus schijnt ooit via de kerk te zijn ontstaan. Of
hij het zelf heeft bedacht of dat, de zelfbenoemde mantelzorger en al
jarenlange splijtzwam in onze familie, K(S) hem op een idee heeft
gebracht, is mij op dit moment niet bekend. Feit is wel, volgens het
mailtje dat de eerste reis vanwege hun 'goede zorgen' naar de notaris
is geweest, ondanks dat kortgeleden in de familie nog werd gezegd dat
er een 'goed' testament bestond.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Het mailtje van die 'derde', meneer G. (geen familie) dd. 13-03-2018
aan onze broer A. over onze zus G.:
Hallo A.,
Er heeft zich de
laatste 14 dagen veel ten goede afgespeeld op de <straatnaam
waar zus woont>.
G. heeft mij
gevraagd
om mijn bezoeken op te voeren naar eens per week. Ik ben hier op
ingegaan tegen een kleine vergoeding om de vervoerskosten te dekken.
Doel van deze
bezoeken is om alles betreffende G. op orde te krijgen. Hierbij krijg
ik ondersteuning van K.
Tevens is het de
bedoeling om,
zoals G. het verwoord, leuke dingen te doen. Zo zijn we als eerste naar
haar geboorte plaats D. geweest. Het was een bijzondere dag. Er staat
wat dat betreft al heel wat op haar 'Bucketlist'.
We zijn ook
begonnen om haar toekomst tijdens leven en na haar overlijden zeker te
stellen.
Daarvoor heeft
zij een nieuw testament op laten stellen en dat is ondertekend bij een
notaris.
Het is natuurlijk
duidelijk dat hier mee haar voorgaande wilsbeschikking herroepen is.
Zij heeft mij
gevraagd om executeur betreffende haar nalatenschap te zijn. Ik heb
daarmee in toegestemd.
Hier is een
uitzondering op. K. is gevraagd om begrafenis executeur te zijn. Ook
zij heeft toegestemd.
Om problemen te
ondervangen
tijdens haar leven heeft ze gevraagd of K. haar, als gevolmachtigde,
wil vertegenwoordigen. Ook daar heeft K. in toegestemd.
Hiervoor is een
Algemene Volmacht, op naam van K., bij een notaris ondertekend. Deze
volmacht gaat onmiddellijk in.
A., ik hoop dat
hiermee de rust in de familie wat terug keert.
Dit is absoluut
geen discussie stuk dus ook niet bespreekbaar voor aanpassingen en het
"hoe en waarom".
Ik heb het
voortouw genomen op uitdrukkelijk verzoek van G.
Voor mij zit er
veel werk in maar ik doe dit uit betrokkenheid bij G. met liefde.
Ik ga er vanuit
dat jij deze mail doorstuurt naar familieleden die hier bij betrokken
zijn.
Voor eventuele
vragen kan men bij mij terecht.
Ik verwacht van
alle
betrokkenen dat ze, nog G., nog K. op dit onderwerp aanspreken. Ook
voor hen is het afgerond en dat geeft voor zowel G. als K. rust.
Het zal alleen
maar onrust en verwarring scheppen als ze hierop aangesproken worden en
daar zit niemand op te wachten toch?
Ik ben dus wat
dit onderwerp betreft uitdrukkelijk de contact persoon.
Voor de zekerheid
hier mijn contact gegevens:
G. H.
Sn.wg 30
**31 ** A.
Tel.: *******964
E-mail: G*****
H******@hotmail.com
Tja, bij mij gingen allerlei alarmbellen rinkelen in ht rithme van 'Is
dit wel zuivere koffie?'
en stuurde omgaande (dd. 14-03-2018) het volgende mailtje rond in de
familie en aan <derde> G.H en zijn compaan de
mantelzorger K.S :
Bonjour
à tous,
Met een
temperatuur van tegen
de twintig graden was ik hier de laatste dagen leuk bezig met een
nieuwe lente, nieuwe vrienden, nieuwe lammetjes in de wei, nieuwe
bloesem aan bomen en aan struiken.
Dat heerlijke
lentegevoel werd
vanmorgen abrupt verstoord door een mail van <broer> A.,
met een
-doorgestuurd- dieptriest bericht van éne meneer G.H., over
'Toekomst
van <zus> G...'
Misschien wel het
meest
trieste vind ik de opmerking van G.H.: "Dit is absoluut geen discussie
stuk dus ook niet bespreekbaar..."
In mijn jeugd in
Donkerbroek noemden ze zoiets vaak: "Griffemeerde streken..."
's Zondags
vooraan in de kerk maar doordeweeks achter je rug om...
Na de kwestie
'ome B.' en
'haar vriend G.', is het <splijtzwam> K. blijkbaar weer
gelukt
om, met het oog op iemands levenseinde, opnieuw een verscheurde familie
achter te laten.
Uit de opmerking
van
<broer> A.: "Ja,
ook naar de J.'s en ook zij zijn tevreden." maak
ik op dat <broer> A. de gedane zaken goedkeurt en ik mag
dan
aannemen dat al in een eerder stadium met <broer> A.
overleg is
gepleegd, zoals dat o.a. mij is onthouden.
Dat
<zus> G. in haar huidige levensfase met alle winden
meewaait, was mij als geen ander bekend.
Praktisch het
hele vorig jaar
was ik zeer nauw betrokken bij het welzijn van <zus> G.
en heb
daar altijd open over gecommuniceerd.
Als ik de
mailtjes van
vanmorgen goed heb begrepen dan wens ik na nu geen enkel contact meer
<zus> G. en <broer> A. Zij hoeven zich dan
van hun doen en
laten (of laatste ademtocht), mij niet meer op de hoogte te stellen.
Dat het zelfde
geldt voor <splijtzwam> K.S. en <derde>
G.H., hoeft verder geen betoog, lijkt mij.
Bijna vijf jaar
geleden ben ik
door <mijn ex> M. beroofd van een aanzienlijke
hoeveelheid 'slijk
der aarde' maar die paar ton valt in het niet bij deze 'beroving' van
familieleden.
Amen. Het zij zo.
Piet/er
Omgaande (16-03-2018) kreeg ik een mailtje van <derde>
G.H.:
Mijheer Bult,
Ik heb uw mail
duur gestuurd naar mijn juridisch adviseur.
Wij zien de
reactie van uw juridisch adviseur met vertrouwen tegemoet.
Ik ben bovendien
niet gediend van communicatie van u op dit niveau en heb dan ook uw
account in mijn mail geblokkeerd.
met vriendelijke
groet G***** H******
Ha, ha, of ik daar maar wel even bang van wilde worden...
Het éne moment presenteert <derde> GH zich als
"Ik ben dus wat dit
onderwerp betreft uitdrukkelijk de contact persoon."
en
het volgende moment wordt mijn mail door hem geblokkeerd. In plaats van
een eerlijk en open overleg en toelichting, voor mij alleen maar meer
aanwijzingen dat het hier geen zuivere koffie betreft. Van broer A.
kreeg noch broer C, noch F, noch een reactie. In overleg met broer C.
en zus F. heb ik zoveel mogelijk informatie ingewonnen bij
verschillende notarissen, advocaten, het juridisch loket en bij de
stichting Alzheimer. Praktisch gaven ze allemaal het zelfde advies:
neem zo spoedig mogelijk 'beschermende
maatregelen' voor jullie zus.
Het toeval wil dat ik in mijn woonplaats in Frankrijk juist bezig was
om voor een vriendin uit te zoeken hoe het zit met het erfrecht en de
verdragen daarover tussen Nl en Frankrijk. Ook het Burgelijk Wetboek
(BW) Boek 1, Titel 19, Art. 431 e.v. lag feitelijk nog open voor mij op
tafel. Met een aangevinkt kruisje voor spoed is op 27-04-2018 de
aanvraag voor de beschermende maatregel vanuit Frankrijk aangetekend
verzonden naar de Kantonrechter in Leeuwarden.
Home
Terug naar boven
© Piet/er Bult